Από καιρό συζητούσαμε με τη Danaé να πειραματιστούμε φωτογραφικά, πάνω σε απλά καθημερινά μοτίβα και χωρίς ιδιαίτερο εξοπλισμό, για να δούμε τις δυνατότητες και την προοπτική για κάτι πιο επαγγελματικό.

Η τοποθεσία της φωτογράφισης επιλέχθηκε με κριτήριο την εύκολη μετακίνησή μας, αλλά ταυτόχρονα να βρισκόμαστε σε όμορφο και ήσυχο περιβάλλον.

Ήταν ακριβής στο ραντεβού εκείνο  το ζεστό απόγευμα του Ιούλη.

Με τις πρώτες οδηγίες, κατάλαβα ότι δεν χρειαζόταν να πούμε πολλά…

Κοιτάζοντας μέσα από το προσοφθάλμιο της Nikon και τον πρώτο γλυκό ήχο του κλείστρου, διαπίστωσα την άρρηκτη και αλληλένδετη σχέση της Danaé με το φακό. Σε κάθε πόζα αποζημίωνε τις απαιτήσεις του φακού, ενώ ταυτόχρονα έδειχνε ότι διαθέτει ακόμη περισσότερες δυνατότητες.

Στην ερώτησή μου που οφείλεται η τόση άνεση και αυτοπεποίθηση που έχει, η απάντηση ήταν άμεση και αφοπλιστική:

«Θέτω στόχους και τους πετυχαίνω…»

Στο τέλος της φωτογράφισης χαιρετηθήκαμε δίνοντας αμφότεροι την υπόσχεση κάπου στο μέλλον να  το δούμε περισσότερο επαγγελματικά και πιο οργανωμένα...